- Avustralya’da yaşayan gökkuşağı papağanları ,yaralarına ulaşamadığı zaman eşlerinin yardımı ile tükrüğünü yaralarına sürerek iyileşmesini sağlarlar.
- Yaralı geyik ve karaca yosuna oturur. (Antibiyotik olduğu için)
- Kurtlar yılan sokmalarında “yılan otu”denilen otu yerler.
- Yaban arısı bir çekirge yakalar, toprakta açtığı bir deliğe götürür ve orada çekirgeyi ölmeyecek şekilde sokarak bayıltır. Bundan sonra yumurtalarını konserve haline getirdiği çekirgenin yanına bırakır.Bundan maksat yumurtadan çıkan yavruların,doğduklarında ihtiyacı olan canlı yemin yavru arılara sağlanmasıdır.Delikten uçup giden ve kısa bir süre sonra ölen yaban arısı yavrularını hiç görmez.
- Zürafalar haftada ortalama 230 kg bitki yer. Günde 1/ 2 saat uyuyor (5 dakikalık kestirmelerle) Onlar kestirirken sarıgagalı sığırkakan ikaz eder. 3-4 günde bir su içer. Başını ani kaldırdığında başı dönmez. Zürafa saatte 55 km hız yaparlar. Kenya’nın 8 bölgesinde yaşarlar.
- Akrep çelik zırhla kaplı korunmuş gerçek bir tanktan farksızdır. İki gün su altında hiç hava almadan kalabilir. 3 yıl boyunca hiçbir şey yemeden hayatta kalabilir. Derin dondurucuda 24 saat kaldıktan sonra bile canlılığını sürdürür. Radyasyona dirençlidir. Zehir oranı arttıkça radyasyona direnci de artar. Akrebin zehirinden antinükleer aşı üretilmektedir. Kanı beyazdır. Bu serum atom bombardımanının yol açtığı yaraların kapanıp,hücrelerin yeniden üremelerine imkan sağlıyor.
- Arı iğnesini sokar zehirini aktarır. Ayrıca iğnenin bir daha çıkmamasını sağlayan çengeller var. Kendi ölür ama 24 saat iğne zehir pompalamaya devam eder. İğneyi hemen çıkartmak gerekir.
- Brezilyanın geniş çayırlarında yaşayan şemsiye karıncalar yuvalarını kurmak için 250 m3 toprak yığarlar. Her karınca ömrü boyunca 1 kg toprak taşır. Yani kendi ağırlığının 5000 katı. Aynı biçimde bir çalışma ile insan topluluğunun gökdelen yapılması söylenseydi, her birimize 350 ton tuğla taşımak gerekirdi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder